දස්කොන්..

පහන් තිර එළියෙන් වත්
නුඹේ රුව දකිනු රිසියෙන්,
පියමන් කලා මන්
බිසවුනි නුඹ දකින්නට..

රාජකීය සයනයේ,
රජුන් සනසන රුවැත්තී,
ලෙන්ගතු උනා මම හැමදාමත්
සංසාර පුරුද්දට...

තහනම් උනත් ප්‍රේමය,
බිසවුනි නුඹ උන්නෙ මන් ගාව,
මුතු වැස්සක් වගේ නුඹ,
කැළඹුවා මගෙ හද විලම...

අමාවක සකි සඳකි,
අපි අපේ ලඟින් උන්න,
සඳලුතල කෙළවරක,
අමරණීයයි අපේ ප්‍රේමය...

නුඹට පෙම් කල වරදට,
වදක මල් ගෙල රුවගෙන,
දංගෙඩියට හිස තියාන,
ප්‍රමිලා මම නුඹ සෙව්වා,
වදක බිම පුරාවට..........