නැවතුනා සිත.

නැවතුනා සිත, සොඳුරු දනවුවක..
ගෙනගියා සිත, අනන්තය වෙත..
බිඳුනු බඹසර පසෙකලා මම,
දැහැන් පිරුවා නිවන් දක්නට...

පෙරුම් පුරාගෙන, නුඹේම වන්නට,
නොදැමුනු සිතින් පෙම් කලා මම...
විරහව දුකක් නොවේයැයි නොදැනුනා මට,
හැර ගියදා නුඹ මගේ පෙම...

නෙලුම් මල් මිටක් ගෙන,
බුදු පුදට පියමැන්න මට,
වැටහුනා මේ සියල්ල,
මොහොතකින් නැසෙනසුලු බව..

දිගු කෙහෙ‍රැල් සිඳලා මම,
කසාවතක් ගත රුවාගෙන,
සසර කතරෙන් එතෙර වන්නට,
පාරමී දම් පුරමි අද දින,
මෙහෙණියක වී සඳුන් සෙවනක...

෴ ලොක්කයියා ෴