Thursday, October 3, 2024

ගිණි පුලිඟු අනුරාග...

හුදකලා අඳුරක,
තනිවුනු සියක් සිත් මැද,
සියුමැලි මතක,
මවයි ඇගේ උවනත...

දිගු දෙනෙත් අබියස,
ගෙවුන සොඳුරු මොහොතක,
දුම්වැටිය පරදන,
ගිණි පුලිඟු අනුරාග...

ජින් උගුරු දෙකකුත් ඇති,
ඇස් කෙවෙනි පුරවන,
කලු සුදු නමුත් පැහැදිලි,
අයිස් කැට මතක...

෴ ලොක්කයියා ෴ 

Posted by at

No comments:

Post a Comment

Subscribe to: Post Comments (Atom)